Deurwaarder op bezoek, praten over schulden!

Vandaag had ik een deurwaarder op bezoek. Niet omdat ik mijn rekeningen niet betaal, maar juist om te praten over schulden.

Deze blog gaat over oplossingen van de schuldenproblematiek. Er zijn heel wat mensen die impulsief aankopen doen. Soms groot, soms klein. Daarbij zijn er natuurlijk ook mensen die simpelweg niet met geld om weten te gaan. Het stukje fraude moeten we daarbij ook onthouden.

In deze blog wil ik het hebben over keuzes. Keuzes die jij als werkgever kunt maken, keuzes die de gemeente maakt en ook keuzes die jouw werknemers maken waar het gaat om geld uitgeven.

Ik begin even bij de werknemer, die dagelijks een blikje Red Bull drinkt. Kosten, 1,34 per dag. De medewerker werkt 5 dagen per week, 6,70 oer week aan kosten. Dat is (rekening houdend met 3 weken vakantie) ruim 300 euro per jaar! Keuzes, daar begint het mee. Voor die 300+ euro had je ook een mooie nieuwe broek kunnen kopen of 5 goedkopere broeken, of 120 paar sokken, of een flatscreen, playstation, geluidsinstallatie…

De rest van deze blog gaat over keuzes die wij als maatschappij maken en die jij als werkgever maakt.

Wat vind de deurwaarder vreemd in deze maatschappij?

Als ik even terug ga naar de basis, iemand maakt een keus. Gaat bijvoorbeeld naar de Mediamarkt en koopt een grote nieuwe flatscreen. Afgeprijsd van 599 voor 499. Koopje! Koopt deze op krediet, 5 jaar en betaalt 11 euro per maand. De televisie kost met deze afbetaling geen 499, maar 660 euro! Dan worden er 3 termijnen gemist, kosten, 33 euro. Er wordt een SMS gestuurd naar een oud nummer en ook het e-mailadres werkt niet meer. De incassobrief gaat naar een oud adres en uiteindelijk staat de deurwaarder op de stoep.

Van deze maatschappij verwachten wij dat mensen met schulden worden geholpen. Toch blijkt er veel meer aan de hand te zijn. Hoe armer mensen zijn, hoe meer mensen mee willen doen. Ik loop op goedkope schoenen van Aldi, terwijl mijn buurtbewoners, die gebruikmaken van de voedselbank, rondlopen op Nike Air Max schoenen van ruim 100 euro per paar.

Waarom het zo ver moet komen? Ik weet het niet. Gemeentes zijn verplicht een beleid rondom schulden te vormen. Natuurlijk is “niets doen” ook een vorm van beleid.

Is vroegsignaleren de oplossing?

Zoals met alles geld ook bij vroegsignalering dat het in theorie prima kan werken. Echter, het is erg lastig uit te voeren. Privacy, regels, richtlijnen. Er staat van alles mee te gebeuren, maar daadwerkelijke actie is er eigenlijk niet. De complete keten moet gaan samenwerken, zodat iedereen (dus ook de gene met schulden) daar beter van gaat worden.

Wat is jouw mening? Ben of ken jij een deurwaarder die mee wil praten over schulden? Laat jouw reactie of voel je vrij om contact op te nemen.

Deurwaarder op bezoek, praten over schulden!